betekenis van het woord CENTRALE

Marc Faber zou de zaken helemaal anders aanpakken

Marc Faber, de uitgever en topjournalist van The Gloom, Boom and Doom Report, is een interessante figuur om in de media op te voeren. Hij heeft altijd wel iets te zeggen wat boeit en het minste waar de Zwitser van beschuldigd kan worden is een gebrek aan originaliteit. Als hij spreekt wordt er naar hem geluisterd.

Marc Faber, de uitgever en topjournalist van The Gloom, Boom and Doom Report, is een interessante figuur om in de media op te voeren. Hij heeft altijd wel iets te zeggen wat boeit en het minste waar de Zwitser van beschuldigd kan worden is een gebrek aan originaliteit. Als hij spreekt wordt er naar hem geluisterd.

De man van The Gloom, Boom and Doom Report kwam op Bloomberg TV nog eens uitleggen waarom hij van mening is dat de Amerikaanse CENTRALE bank zo’n verfoeide monetaire politiek voert. Volgens Faber is het plaatje heel duidelijk: er zijn bij de CENTRALE bankiers duiven en haviken en het onderscheid tussen beiden moet duidelijk gesteld worden.

De duiven zijn de zachtaardige CENTRALE bankiers die denken dat het volstaat om de economie met voldoende geld te smeren om een behoorlijke economische groei te krijgen. De grootste duif van allemaal was volgens Faber Ben S. Bernanke, de vorige president van de Fed. Zijn opvolgster Janet Yellen doet echter niet veel voor Bernanke onder.

Goud wordt de hoeksteen van onze welvaartsbescherming

Mark O’Byrne van GoldCore windt er geen doekjes om. Achter de schermen wordt er druk gewerkt aan de voorbereiding van een nieuw financieel systeem. Het oude systeem is namelijk verrot tot in zijn diepste vezels, het heeft slechts een klein duwtje nodig alvorens volledig om te vallen. Het lijkt slechts een kwestie van tijd alvorens dit zal gebeuren.

Bij de bail in van Cyprus maakten we kennis met dit nieuwe woord. Voordien was bail out het modewoord, landen in de knoei werden gered door externe hulp, meer bepaald in de vorm van een troika, bestaande uit het International Monetary Fund, de Europese Unie en de Europese CENTRALE bank. Landen in nooit kregen van dit trio hulp wanneer het nodig was.

Is de dollar wel veilig?

Het is en blijft een groot raadsel waarom de dollar op de valutamarkten zo goed op koers blijft liggen. Het achterliggende verhaal is bekend: de Amerikaanse CENTRALE bank heeft op grote schaal eigen obligaties ingekocht en op die manier in feite gewoon dollars bijgedrukt. Uit de lucht geplukt, bij wijze van spreken.

Het spreekt voor zichzelf dat tegen deze achtergrond de koers van de dollar normaliter zou moeten verzwakken. Zo werken immers de wetten van vraag en aanbod: wanneer het aanbod groot is zal de prijs automatisch laag zijn en vice versa. Maar zo werkt het dus blijkbaar niet op de forexmarkten.

Het gaat een keer fout in Amerika

De Keynesiaanse propaganda waar onder we worden bedolven probeert een onthutsende werkelijkheid te verhullen. In de geest van Keynes proberen de CENTRALE banken – met op kop de Amerikaanse – dat we op grote schaal geld moeten blijven drukken om de economie draaiende te houden.

In de strikte zin van het woord is dat nog waar ook maar men vergeet er wel bij te zeggen dat een al te gretig gebruik maken van Keynes vervelende neveneffecten kan uitlokken. De aanpak van Keynes staat alles behalve garant voor een gezonde monetaire politiek, wel integendeel.

Italië en Frankrijk hebben nog genoeg problemen

Het herstel in de Eurozone gaat minder snel dan vooraf werd gedacht. Vooral Italië en Frankrijk hebben het zichtbaar moeilijk om de strenge hervormingen van de ECB op te volgen. In het bijzonder is Frankrijk erg negatief geworden over deze strenge hervormingen.

De Europese CENTRALE bank (ECB) heeft haar handen vol aan de Eurozonelanden die het beleid niet kunnen naleven. Ook Griekenland toont nog geen tekenen van een echt herstel. De werkloosheid is bijvoorbeeld nog steeds torenhoog, om nog maar te zwijgen over de jeugdwerkloosheid.