Het is nog maar een paar maanden geleden dat de euro er niet zo best op stond. Griekenland zakte hevig door het ijs en andere eurolanden als Spanje, Italië, Ierland en Portugal hoorden het ijs onder hun voeten vervaarlijk kraken. Doemvoorspellingen over het mogelijke einde van de euro zorgden voor een grote waardedaling van de munt en beleggers zochten en masse hun heil in het goud. De GOUDPRIJS brak records. Inmiddels is de grootste kou rond de euro uit de lucht. Maar de GOUDPRIJS weet van geen zakken.
Stel even, er is een gebeurtenis waardoor ineens de GOUDPRIJS (of de zilverprijs) extreem omhoog knalt. Wat moet je dan met je goud en zilver? Verkopen? Maar zodra je dat doet, dan krijg je weliswaar heel veel papier geld in de vorm van euro’s of dollars, maar wil je die dan wel?
In september 2009 maakte de Chinese centrale bank bekend dat zij haar goudreserves had verhoogd van 400 ton naar 1054 ton. Dit was het begin van de sterke stijging van de GOUDPRIJS die nog steeds aanhoudt en werd internationaal gezien als een belangrijk signaal. Minder bekend is dat de Chinese bevolking in vergelijking met de centrale bank grotere kopers van goud zijn.
Sinds 2009 is de zilverprijs met bijna 70% gestegen!! De GOUDPRIJS steeg in dezelfde periode met slechts 40%. Een ounce zilver is in 2010 al met 5% gestegen en noteerde recent al $ 18,50. Door toenemende vraag van industriële kant kan de zilverprijs op verdere steun rekenen.
Volgens Adrian Douglas bestaat er geen goudmarkt. Volgens zijn gegevens werd vanaf 1919 vanuit het kantoor van N.M. Rothschild namelijk iedere dag de GOUDPRIJS in Londen bepaald door een groep handelaren. In 1961 werden dat de vertegenwoordigers van vijf grote banken.
