betekenis van het woord HYPERINFLATIE

Analyse: De euro als nieuwe wereldmunt

Met de introductie van de euro wordt de dollar als ultieme wereldreservemunt uitgedaagd. De euro is een munt die de transitie mogelijk maakt naar een nieuw geldsysteem, waarin niet langer dollars maar fysiek goud de ultieme reserve is. Deze transitie zal gepaard gaan met een HYPERINFLATIE in dollars en derivaten als papiergoud.

HYPERINFLATIE kan jan en alleman verrassen

Enkele jaren geleden had iedereen de mond vol van HYPERINFLATIE. Het leek inderdaad de logica zelf. De Amerikaanse centrale bank had op grote schaal vers geld gedrukt en dat kon en zou niet anders dan tot inflatie van de ergste soort leiden. Maar wat de meerderheid verwacht gebeurt meestal niet.

Er viel van inflatie inderdaad tot dus ver geen spoor te merken, laat staan van HYPERINFLATIE. Maar hierbij meteen al de opmerking dat er verschillende soorten inflatie bestaan. De meest logische vorm is inflatie voortkomende uit de combinatie van hogere lonen en hogere prijzen.

In het geval van hogere prijzen zal de index van de consumer prices stijgen. De consument voelt volgens de officiële cijfers niets van deze inflatie hoewel heel wat Amerikanen toch steen en been klagen over de prijsstijgingen bij een aantal levensnoodzakelijke goederen.

Er gaat bloed vloeien door de Eropese straten

Willem Buiter, de hoofdeconoom van Citigroup spreekt. Zoals wel vaker bij bankiers te horen valt, roept ook hij op om meer inflatie te genereren via liquiditeit. De Duitsers zijn de schuldigen, door hun zogenaamd ridicule angst om HYPERINFLATIE, aldus de Nederlandse econoom.

Even kaderen: Buiter was voordien adviseur bij Goldman Sachs en de Bank of England. Hij studeerde, zoals het de simpele zoon van een socialistisch politicus betaamt, aan exclusieve universiteiten als Yale en Cambridge. Ook werd hij later docent aan deze academische instellingen.

Komst van een volgende QE-ronde is zeker

John Williams is niet alleen de naam van een componist maar zo heet – toevallig – ook de voorzitter van de Federal Reserve in San Francisco. Die man heeft recent zijn mond voorbijgepraat, schrijft ZeroHedge: als de centrale bank er niet in slaagt om de inflatiedoelstellingen te halen, moeten de Verenigde Staten (VS) overwegen om een vierde QE-ronde te houden.

John Williams is niet alleen de naam van een componist maar zo heet – toevallig – ook de voorzitter van de Federal Reserve in San Francisco. Die man heeft recent zijn mond voorbijgepraat, schrijft ZeroHedge: als de centrale bank er niet in slaagt om de inflatiedoelstellingen te halen, moeten de Verenigde Staten (VS) overwegen om een vierde QE-ronde te houden.

“Als de vooruitzichten nog steeds aantonen dat we met deflatie te maken gaan hebben, moeten we ernstig overwegen om terug activa aan te kopen”, heeft Williams gezegd in een interview met Reuters. Daarmee heeft hij geantwoord op de vraag wat de Fed moet doen als Europa en andere economieën een risico vormen voor de VS.

Als dat plan doorgaan, meent ZeroHedge, is dat de doodsteek voor de middenklasse: als de Fed nog meer geld bijdrukt, riskeert de bank de controle over de inflatie te verliezen of een HYPERINFLATIE te veroorzaken door de val van de Amerikaanse dollar. “Er is geen tussenweg omdat de Fed de enige is die de printer kan bedienen”, verduidelijkt de website zijn standpunt.

Geeft Frankrijk startschot voor fors hoger Goud?

HYPERINFLATIE en schuld zijn meestal de hoofdredenen die je hoort als de goudkevers het hebben over hogere goudprijzen.  Geschiedkundig klopt dit alvast niet.

HYPERINFLATIE en schuld zijn meestal de hoofdredenen die je hoort als de goudkevers het hebben over hogere goudprijzen.  Geschiedkundig klopt dit alvast niet.

De recente daling heeft alles te maken met een sterke dollar en goud leent zich als zeer liquide markt, het is makkelijk om in en uit te stappen. Voor de langere termijn is er geen enkele reden te bedenken waarom deze lage prijs zal aanhouden.  De fundamenten voor een hogere prijs zijn er nog altijd.

Historisch gezien zijn Frankrijk, Duitsland, Hongarije, Zimbabwe, koloniaal Amerika en het Romeinse rijk landen die als voorbeeld kunnen dienen om te bewijzen dat het niet altijd de schuld is die gezorgd heeft voor fors hogere goudprijzen.